məngənə

is. <əsli yun.>

1. Hər cür şeyi sıxıb saxlamaq üçün çilingər aləti. Dəmirçi məngənəsi. // Meyvə və s. sıxıb suyunu çıxarmaq üçün alət, cihaz.

2. məc. Sərbəstliyə mane olan, sıxan, təzyiq edən, əziyyət verən şey haqqında. Ehtiyac məngənəsi. Böhran məngənəsi. – <Nüşabə:> Mənə öz həyatım olmuş məngənə. A. Ş.. Sən düşəndə məngənəyə mənim dərdim bir dağ olar. M. R.. <Səttar xan:> Bizi sıxan siyasi məngənənin rolu daha mühümdür. P. M..

3. Çayın məngənədə sıxılmış (preslənmiş) növü. Çay məhsulunun əsas növləri məxməri və məngənə çaylarıdır. F. Fətəlizadə.